တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလာပါဆန္ျပဳတ္ပြဲႏွင့္ျမန္မာႏိုင္ငံထမနဲပြဲ
တ႐ုတ္႐ိုးရာလကိုမူတည္တြက္ခ်က္တဲ့ျပကၡဒိန္အရတစ္ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္လရဲ႔ရွစ္ရက္
ေျမာက္ေန႔မွာလာပါဆန္ျပဳတ္ပြဲေတာ္ကိုက်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။“လာ”ဟာတစ္ဆယ့္ႏွစ္လေျမာက္လကိုညႊန္းၿပီး“ပါ”ဟာရွစ္ရက္ေန႔ကိုညႊန္းပါသည္။၁၂ လပိုင္း ၈ ရက္ေန႔မွာက်င္းပတဲ့ပြဲေတာ္လို႔
အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။လာပါဆန္ျပဳတ္ဆိုေပမဲ့ဆန္တင္မကေကာက္ပဲသီးႏွံ၊သစ္သီးေျခာက္မ်ားမ်ိဳးစံုစုေပါင္းက်ိဳျပဳတ္ထားတာျဖစ္ၿပီးလူ႔က်န္းမာေရးအတြက္သင့္ေလ်ာ္ၿပီးအားအင္ျပည့္ၿဖိဳးေစတယ္၊
မဂၤလာရွိတယ္လို႔လည္းဆိုပါတယ္။အဲဒီေန႔မွာလူႀကီးသူမေတြကိုအ႐ိုအေသေပးတဲ့ဓေလ့လည္းရွိပါတယ္။
ဒီပြဲေတာ္ဟာဗုဒၶဘာသာနဲ႔လည္းဆက္စပ္ပတ္သက္ေနၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားမွာအမ်ား
အားျဖင့္လာပါဆန္ျပဳတ္ကိုဒါနျပဳေလ့ရွိပါတယ္။ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ဆက္စပ္တဲ့အေၾကာင္းကေတာ့အဲဒီ
ေန႔ရက္ဟာျမတ္စြာဘုရားသဗၺညဳတÓဏ္ကိုရတဲ့ဘုရားအျဖစ္ကိုေရာက္ေတာ္မူတဲ့ေန႔လို႔ဆိုပါ
တယ္။တ႐ုတ္ႏိုင္ငံစုန္မင္းဆက္(ေအဒီ၉၆၀-၁၂၇၉)ေခတ္မွာဘုရင္နဲ႔မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးေတြကဆင္းရဲသားေတြကိုဒါနလုပ္ရင္းဒီဓေလ့ထြန္းကားလာတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ျမတ္စြာဘုရားဟာပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးမွာ၀မ္းေတာ္လားလို႔အားအင္ခ်ိနဲ႔ေနခ်ိန္မွာလည္းဆန္ျပဳတ္စားၿပီးအားအင္ျဖည့္ရတယ္။ဒါဟာလည္းလာပါဆန္ျပဳတ္ပြဲေတာ္နဲ႔ဆက္စပ္ေနတယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ဆင္းရဲသားေတြကိုဒါနလုပ္တယ္လို႔ေျပာမယ့္အစားဘုရားေက်ာင္းကန္
ေတြမွာလူေတြလာေအာင္အလွဴေပးတယ္၊ဒီဆန္ျပဳတ္ကိုစားရင္ေကာင္းျခင္းမဂၤလာနဲ႔ျပည့္စံုမယ္စသျဖင့္ယံုၾကည္ၿပီးစားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္သူေတြလည္းလာေရာက္စားေသာက္ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။လာပါပြဲေတာ္မွာေကြ်းတဲ့ဆန္ျပဳတ္ကိုပါေပါင္း(ရတနာ၈မ်ိဳး)လို႔ေခၚၾကပါတယ္။လူ႔က်န္းမာေရးအတြက္တန္ဖိုးရွိတဲ့အာဟာရအမယ္ရွစ္မ်ိဳးပါတယ္လို႔လည္းေျပာၾကပါတယ္။အိမ္မွာလည္းကိုယ္တိုင္ေရာေႏွာခ်က္ျပဳတ္ၿပီးမိသားစုအတူေသာက္သံုးၾကပါတယ္။စတိုးဆိုင္ႀကီးေတြမွာလည္းဆန္၊ေကာက္ညႇင္း၊ပဲ၊ေျပာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေရာေႏွာထားၿပီးသားကိုအိတ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔အသင့္ခ်က္ျပဳတ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ေရာင္းၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
တိုးတက္လာတဲ့ႏိုင္ငံတိုင္းမွာႀကံဳရတတ္တဲ့သဘာ၀အတိုင္းလူငယ္ေတြကလည္းဒီလိုအစဥ္
အလာေတြမွာသိပ္စိတ္မ၀င္စားၾကေတာ့တာအယံုအၾကည္နည္းၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။ဒါေပမယ့္ကြ်န္မအျမင္အရေတာ့လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးရဲ႔႐ိုးရာအစဥ္အလာယံုၾကည္မႈေတြဟာအဲဒီလူမ်ိဳးရဲ႔သေကၤတအျဖစ္ဂုဏ္ယူျမတ္ႏိုးစရာလို႔ထင္ပါတယ္။ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာျဖစ္ထြန္းလာတဲ့အယူအဆဓေလ့
ထံုးစံတစ္ရပ္ဟာဘယ္သူ႔ကိုမွထိခိုက္မႈမရွိရင္ကြ်န္မတို႔ဆက္လက္က်င့္သံုးသင့္တာပဲမဟုတ္ဘူးလား။
ေပက်င္း၊ရွန္ဟိုင္း၊ရွီအမ္း၊ဟန္က်ိဳးစသျဖင့္ၿမိဳ႔ႀကီးေတြမွာစည္စည္ကားကားအိုးႀကီးေတြနဲ႔
က်ိဳခ်က္ၿပီးစားေသာက္ေနၾကတာေတြသတင္းစာထဲမွာ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာေတြ႔ေတာ့ကြ်န္မဇာတိ
ျမန္မာျပည္မွာလူစုလူေ၀းနဲ႔ျပဳလုပ္တဲ့ထမနဲပြဲကိုသတိရမိပါတယ္။ျပည္ပမွာေရာက္တဲ့အခါကိုယ့္
တိုင္းျပည္ကသေရစာမုန္႔အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုအထူးပဲလြမ္းဆြတ္မိပါတယ္။ငပိ၊ငေျခာက္၊ပုစြန္ေျခာက္၊လက္ဖက္ဆိုတာမ်ိဳးေတြကိုလူႀကံဳသယ္လာေပးၾကလို႔မၾကာခဏစားရတတ္ေပမယ့္ထမနဲလိုမ်ိဳးအစားအစာကေတာ့ျပည္ပမွာရခဲ့ပါတယ္။ျမန္မာျပည္မွာဌာနဆိုင္ရာနဲ႔အသင္းအဖြဲ႔ေတြအလိုက္ထမနဲထိုးၿပိဳင္ပြဲေတြလုပ္ၾကၿပီးဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္၊ဘုန္းႀကီးေလာင္းလွဴ၊လူေတြကိုဒါနျပဳနဲ႔ေပ်ာ္စရာအမွတ္ရစရာေကာင္းတဲ့ကာလေလးတစ္ခုပါပဲ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလာပါပြဲေတာ္ပါပါေပါင္းဆန္ျပဳတ္မွာအေစ့အဆန္ေတြအစံုပါသလို(အနည္းဆံုး၈
မ်ိဳးကေနတခ်ိဳ႔ဆို၂၉မ်ိဳးေတာင္ပါတယ္လို႔ေျပာပါတယ္)ျမန္မာျပည္ကထမနဲမွာလည္းအမယ္ေတြမနည္းပဲပါပါတယ္။အေျခခံက်က်ေရတြက္ၾကည့္ရင္ထမနဲမွာလည္း(ေရ၊ေကာက္ညႇင္းဆန္၊ဆီ၊
ဆား၊သၾကား၊ဂ်င္း၊ေျမပဲနဲ႔ႏွမ္း၈မ်ိဳးအနည္းဆံုးပါၿပီးတခ်ိဳ႔လည္း အုန္းသီးပါထည့္တတ္ၾကပါတယ္)။ တစ္စုတစ္ေ၀းတစ္ေယာက္တစ္လက္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၀ိုင္း၀န္းလုပ္ၾကၿပီးပူပူေႏြးေႏြးစားရတဲ့အရသာကို သတိရစရာပါပဲ။ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကာလမွာ အေအးဒဏ္ကို ခံႏိုင္ဖို႔အေနနဲ႔ စားၾကတာ
လည္းတူညီပါတယ္။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဆိုသလိုကြ်န္မတို႔ျမန္မာေတြထမနဲထိုးတဲ့လကလည္းတပို႔တြဲလျပည့္ေန႔၊
အခု၂၀၁၀ခုႏွစ္မွာဆိုရင္ဇန္န၀ါရီ(၂၉)ရက္ေန႔က်ပါတယ္။တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာေတာ့လာပါပြဲေတာ္ဟာဒီ
ႏွစ္မွာဇန္န၀ါရီ(၂၂)ရက္ေန႔က်ေရာက္ပါတယ္။ကြ်န္မတို႔ျမန္မာဗုဒၶဘာသာအရေတာ့ျမတ္စြာဘုရားဘုရားအျဖစ္ကိုေရာက္တာကဆုန္လျပည့္ေန႔မွျဖစ္တာမို႔တ႐ုတ္ျပကၡဒိန္အရဆိုရင္ေစာေနပါတယ္။ဒါေပမယ့္တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဒီကာလမွာလယ္ယာေျမကထြက္တဲ့အေစ့အဆန္ေတြကိုစုေပါင္းေရာက်ိဳၿပီးအရသာထူးတဲ့စားသံုးဖြယ္ရာတစ္ခုကိုဖန္တီးၾကတာေတာ့တူညီေနပါတယ္။
ေရေျမခ်င္းဆက္စပ္ေနတဲ့လူမ်ိဳးေတြၾကားမွာ ဓေလ့ထံုးစံသဘာ၀ေတြယဥ္ေက်းမႈတြင္ဆင္
တူတတ္ၾကတာ၊ဆင္ဆင္ေလးနဲ႔မတူတတ္ၾကတာေတြဟာအင္မတန္စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းပါတယ္။အဲဒီသဘာ၀ေတြကိုနားလည္ရင္လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးနဲ႔တစ္မ်ိဳးအၾကားနားလည္မႈခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈေတြလည္းပိုမိုလာလိမ့္မယ္လို႔ယူဆမိပါတယ္။
တ႐ုတ္-ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးတိုးတက္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲပါေစ။
စာေရးသူ--ေမႏွင္းေအး