ဟိုဖက္အိမ္ကို အလည္သြားခဲ့သည္
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ေရေျမခ်င္းဆက္စပ္ေနသည့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံျပည္သူခ်င္းခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးကာယဥ္ေက်း မႈ လည္းဆက္ႏြယ္ေနပါသည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံသည္ "ရပ္ဝန္းတစ္ခု၊ လမ္းေၾကာင္းတစ္သြယ္" ႏွင့္ "တ႐ုတ္-ျမန္မာစီးပြားေရးစႀကႍ" ကိုအတူတည္ေဆာက္လ်က္ ရွိေနပါသည္။
အိမ္နီးခ်င္းမ်ားျဖစ္သည့္ ထိုင္း၊ အိႏၵိယႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ထိစပ္မႈအမ်ားဆုံးႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏွင့္ တ႐ုတ္တို႔၏ နယ္နိမိတ္ခ်င္းထိစပ္မႈသည္ ကီလိုမီတာ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ရွိၿပီးျမန္မာ-တ႐ုတ္ ခ်စ္ၾကည္ေရးသည္လည္းႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတို႔ၾကားမွ ရင္းႏွီးခင္မင္ေသာဆက္ဆံေရးသည္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီးေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းညီရင္းအကိုပမာခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးၾကျခင္းျဖင့္ "ေပါက္ေဖာ္" "ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္" ဟူ၍ပင္ ေခၚခဲ့ၾကပါသည္။
ဘီစီ(၄)ရာစုတြင္ တ႐ုတ္-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ေရႊေငြလမ္းမႀကီးျဖစ္သည့္ စီခၽြမ္-ယူနန္-ျမန္မာေရွးေဟာင္းလမ္းမႀကီးအျဖစ္ ေတာင္ပိုင္းကုန္းတြင္းပိုးလမ္းမႀကီးအားေဖာက္လုပ္ခဲ့ရာမွ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကားရွိစီးပြားေရး၊ လူမႈေရးဆိုင္ရာအျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္မႈမ်ားအားစတင္ခဲ့ၾကသည္ဟုမွတ္သားရပါသည္။ ထိုလမ္းမႀကီးတြင္ ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားေနသည့္ ေရႊေငြမ်ားထက္ပင္ တန္ဖိုးႀကီးေသာအရာသည္ တ႐ုတ္-ျမန္မာႏွစ္ႏိုင္ငံျပည္သူတို႔အၾကားစစ္မွန္ေသာခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။
ထိုသို႔ဆိုလၽွင္ ယေန႔ေခတ္ "ရပ္ဝန္းတစ္ခု၊ လမ္းေၾကာင္းတစ္သြယ္" ေခတ္သစ္ပိုးလမ္းမစီမံကိန္းႏွင့္ "တ႐ုတ္-ျမန္မာစီးပြားေရးစႀကႍ" တည္ေဆာက္ေနမႈသည္ ေခတ္ကာလႏွင့္ကိုက္ညီသည့္ အနာဂတ္ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးစႀကႍပူးတြဲတည္ေထာင္ရာတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥကၠ႒အျဖစ္ ပါဝင္သည့္ “The Belt and Road” အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ေရးဆိုင္ရာဦးေဆာင္ေကာ္မတီကိုဖြဲ႕စည္းေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိပါသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာသည္။ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာသည္။ နည္းပညာျမႇင့္လာသည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈပေပ်ာက္ႏႈန္းအျမင့္ဆုံးသို႔ေရာက္လာသည္။ ဝဝလင္လင္မစားေသာက္ရသည့္ ေအာက္ဆုံးမွသည္ တံခါးဖြင့္ကာ ေလၽွာက္လွမ္းခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္အတြင္းကမၻာ့စီးပြားေရးနံပါတ္ ၂ ေနရာေရာက္ရွိေအာင္ ႀကိဳးပမ္းလာခဲ့သည့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကိုအတုယူေလ့လာရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ တ႐ုတ္သည္ အေမရိကန္ႏွင့္ မယွဥ္ႏိုင္ေသာနယ္ပယ္ က်ဥ္းလာသည္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ အေမရိကန္ကိုရင္ေဘာင္တန္းလာႏိုင္သည္မွာအေမရိကန္ကပင္ ထိပ္လန႔္ေနရသည့္ အေနအထားျဖစ္လာသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ တ႐ုတ္ျပည္ကို ၁၅ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ၅ ႀကိမ္ေရာက္ဖူးပါသည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ားအားအံ့မခန္းေတြ႕ျမင္ရပါသည္။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ လူမႈဆက္ဆံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ၿမိဳ႕ျပ၊ လူမႈဘဝစသည့္ အရာအားလုံးသည္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္းအရွိန္အဟုန္တြင္ အလိုက္သင့္စီးေမ်ာေနပါသည္။
စာနယ္ဇင္းသမားတစ္ဦးအေနျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္ခရီးစဥ္သြားၾကသည့္အခါ "မင္းတို႔ကိုဝါဒမွိုင္းတိုက္လိုက္လိမ့္မယ္" "တ႐ုတ္ခရီးစဥ္ကဘာမွထူးျခားတာရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းတဲ့ေနရာေတြပဲလိုက္ျပမွာ။ ေကာင္းေကာင္းေကၽြးမယ္။ ေကာင္းေကာင္းထားမယ္။ သူတို႔ရဲ့ေကာင္းေၾကာင္းေတြပဲေျပာပါလိမ့္မယ္" ဟုေျပာေလ့ရွိၾကပါသည္။ မွန္ပါသည္။ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးစဥ္သြားၾကရာတြင္ အဆင့္မီေသာဟိုတယ္တြင္ တည္းခိုရသည္။ ေဒသ၏ ထူးျခားေကာင္းမြန္သည့္ အစားအစာျဖင့္ ဧည့္ခံသည္။ ထင္ရွားသည့္ အေဆာက္အအုံ၊ သာယာလွပသည့္ ရႈခင္းသာေနရာ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေနသည္တို႔ကိုလိုက္ျပပါသည္။ ႀကိဳးစား႐ုန္းကန္ၿပီးေအာင္ျမင္မႈရွိေတြကိုေျပာျပသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုၿမိဳ႕ျပ၏ ဂုဏ္အဂၤါလကၡဏာႏွင့္ ဆန႔္က်င္ေနသည္မ်ားကိုမျပ။ မေျပာေပ။
ထိုသို႔ျပဳမႈဆက္ဆံျခင္းသည္ ဧည့္သည္ကိုဧည့္ခံျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ တကူးတကလာေရာက္ ေလ့လာျခင္းအတြက္ အနည္းငယ္ပိုေသာဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္မႈမၽွသာျဖစ္သျဖင့္ သံသယျဖစ္ရန္ မရွိေပ။ မိမိအိမ္သို႔ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းဧည့္သည္လာလၽွင္ပင္ ေကာင္းမြန္စြာဧည့္ခံၾကရသည္မွာလူမႈဓေလ့တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သို႔မၽွ ပို၍ ထူးျခားသြားျခင္းမရွိေပ။
ျမန္မာႏွင့္တ႐ုတ္တို႔သည္ ရွည္လ်ားသည့္ ေဆြမ်ိဳးေပါက္ေဖာ္ ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးေသာဆက္ဆံေရးရွိေနေသာ္လည္းတဖက္တြင္ ပုံရိပ္မလွေသာအျမင္မ်ား၊ သံသယရွိျခင္းမ်ားႏွင့္ ခြဲျခားမရေအာင္ ရွိေနတတ္သည္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈကထိုသို႔ျမင္ေစသည္ဟုထင္မိပါသည္။ တ႐ုတ္ မုန္းတီးေရးစိတ္အခံျဖင့္ တ႐ုတ္ကိုမပစ္ပယ္ဖို႔၊ တ႐ုတ္ကိုလ်စ္လၽွဴမရႈဖို႔ လိုပါသည္။ အိမ္နီးခ်င္းဟူသည္ ေရြးခ်ယ္၍မရႏိုင္ေပ။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္ေနသျဖင့္ တ႐ုတ္ကိုမေခၚခ်င္လို႔မရပါ။ တ႐ုတ္ကိစၥမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လာလၽွင္ ျငင္းပယ္ရန္ ခက္ခဲပါသည္။ တ႐ုတ္ကိုမုန္း၍ ျမန္မာျပည္ေျမပုံကိုတ႐ုတ္ႏွင့္ေဝးရာသို႔ ေရႊ႕လို႔လည္းမရႏိုင္ပါ။ ပထဝီအရထိစပ္နီးကပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအားပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကရသည္။ ျငင္းပယ္ျခင္းမွာအနည္းငယ္သာျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ တ႐ုတ္ႏွင့္ပတ္သက္လာလၽွင္ အိမ္နီးခ်င္းေကာင္းပီသစြာဆက္ဆံေနၿပီးတ႐ုတ္မုန္းတီးေရးအျမင္ျဖင့္ အေလးမထား၊ ဂ႐ုမစိုက္ေန၍ မရပါ။ ေဒသအလိုက္ နယ္ပယ္အလိုက္ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕မ်ားျဖင့္ တ႐ုတ္ေရးရာေလ့လာသုေတသနျပဳကာမိမိတိုင္းျပည္တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္သည္ကိုပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရပါမည္။ အျမင္က်ယ္ဖို႔လိုပါသည္။ အျမင္ရွင္းေနရပါမည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ မ်က္စိစုံမွိတ္ကာတ႐ုတ္အားေကာင္းသည္။ တ႐ုတ္အားအျပည့္အဝေထာက္ခံသည္ဟုဆိုလိုေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ေအာင္ျမင္မႈ၊ တိုးတက္မႈအတြက္ အတုယူစရာရွိသည္ကိုအတုယူရမည္။ ေလ့လာစရာရွိသည္ကိုေလ့လာရပါမည္။ အခ်ိန္တိုကာလအတြင္းကမၻာ့ထိပ္တန္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ တ႐ုတ္တို႔၏ ခ်ဲ့ထြင္တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာအံ့မခန္းဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈမ်ားမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ ေလ့လာသင္ယူစရာေကာင္းေသာသက္ေသပင္ျဖစ္ပါသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ကရပ္ဝန္းႏွင့္ ပိုးလမ္းမႀကီးစီမံကိန္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကပါဝင္ေဆာင္ရြက္ရန္ အတြက္ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၿပီးျမန္မာ-တ႐ုတ္ စီးပြားေရးစႀကႍပူးတြဲတည္ေထာင္ေရးဆိုင္ရာနားလည္မႈစာခၽြန္လႊာကိုလည္းတ႐ုတ္ႏိုင္ငံေပက်င္းၿမိဳ႕၌ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့သည္။ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ စီးပြားေရးစႀကႍစီမံကိန္းတြင္ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမည့္ စီမံကိန္းတစ္ခုျဖစ္သည့္ မူဆယ္-မႏၲေလးရထားလမ္းေဖာက္လုပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျဖစ္ေျမာက္ႏိုင္စြမ္းေလ့လာမႈမ်ားစတင္ေဆာင္ရြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္သည္ “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ပြင့္လင္းျမင္သာ၍ အားလုံးပါဝင္ႏိုင္ျခင္း၊ အျပန္အလွန္ေလ့လာအတုယူျခင္း၊ အျပန္အလွန္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းျခင္း” ဟူသည့္ ပိုးလမ္းမႀကီးစိတ္ဓာတ္ကိုအရင္းခံ၍ “အတူတကြ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ အတူတကြ တည္ေထာင္ျခင္း၊ အတူတကြမၽွေဝျခင္း” ဟူသည့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးမူဝါဒကိုလိုက္နာမည္ျဖစ္သည္။
ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေဆာင္ရြက္ရာတြင္ လက္ငင္းအက်ိဳးႏွင့္ ေရရွည္အက်ိဳးၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတည္းတစ္ဖက္တည္းသာအက်ိဳးအျမတ္ ရရွိလိုျခင္းႏွင့္အက်ိဳးအျမတ္ပိုမိုရရွိလိုျခင္းမွာမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားမွ ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရးႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုအက်ိဳးအျမတ္ ညီမၽွကာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကိုရွာေဖြရမည္ျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ဟိုဖက္အိမ္ကိုအလည္သြားခဲ့သည္။ ေလ့လာခဲ့သည္။ အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ အတူတကြ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္၊ အတူတကြ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစမည့္ စီမံကိန္းမ်ားကိုေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ အသီးအပြင့္မ်ားကရွိေနၿပီျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခူးဆြတ္စားသုံးတတ္ရန္သာလိုသည္။ ယူတတ္လၽွင္ ပညာရမည္။ လုပ္တတ္လၽွင္ တိုးတက္မည္ ဟူေသာအျမင္သည္ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိထဲတြင္ စြဲထင္ေနသည္။
ဘဦး